qırpım

is. (adətən «bir», «bircə» sözü ilə).

1. Göz yumub açınca keçən vaxt; an, ləhzə. Dilbər bir qırpım dayandı. C. C.. Bircə qırpım sürən şaşqınlıqdan sonra gənc qız . . qəzəblə dilləndi. M. Rz.. Bir qırpımda, bir göz qırpımında – bir anda, göz açıb yumunca, çox tez. Bir qırpımda divardan aldı ələ qılıncı. S. Rüst.. Bir qırpımda gedirəm min illik bir həyata. R. R.. <Ayaz> bir göz qırpımında atın üstünə sıçrayıb . . gözdən itdi. Ə. M..

2. Heyvanın (qoyunun, inəyin və s. -nin), yaxud qazın bir dəfəyə qırpa biləcəyi qədər az miqdar. Bir qırpım ot. Bir qırpım yonca.